“ที่เราต้องเจ็บปวดกับความรักนะ ไม่ใช่เพราะมันจากไปหรอก…แต่เพราะมันยังคงอยู่ต่างหาก” (IL Mare)

 แค่ตอบฉันมาสั้นๆหรือส่งรอยยิ้มกลับมาให้กันแค่นี้…เธอไม่ทำหรือเธอทำไม่ได้เชียวเหรอ  เธอทำให้คนที่เคยรักกันสักหน่อยไม่ได้หรือไง  อย่างน้อยคนๆนี้ก็เป็นคนที่เธอเคยบอกว่ารักและเป็นคนที่รักเธอสุดหัวใจ  และเป็นคนที่เธอน่าจะรู้ว่ายังรักเธออยู่…เสมอมา (และมันจะเป็นอย่างนี้เสมอไป ไม่ว่าจะมีใครอีกสักกี่คนผ่านเข้ามาในชีวิตของฉัน)  กับสิ่งเล็กๆน้อยๆที่เธอไม่ทำ กับเรื่องที่เธออาจจะไม่ใส่ใจเลยด้วยซ้ำ แต่มันกลับทำให้คนๆนี้นั่งร้องให้อยู่ตรงนี้  ปวดร้าวและเศร้าใจกับการไม่กระทำของเธอที่มันบอกความหมายได้ชัดเจนว่า  เธอไม่แคร์ฉันเลย  เธอไม่แคร์ฉันอีกแล้ว แต่ฉันยัง…ยัง….และยัง…..

 ….ในวันที่ฉันมีความสุขกับการพบปะผู้คนแต่ต้องมานั่งร้องให้เพราะเธอเมื่อกลับถึงบ้าน